ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ : http://www.karpenissi.eu/ 30/06/2014
Πριν μερικά χρόνια είχα παρακολουθήσει σε δημόσια προβολή ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο “The Corporation” όπου αναλυόταν μεταξύ άλλων και η νέα σχολή σκέψης του καπιταλισμού, η σχολή του Σικάγο, με τις θεωρήσεις τους ότι όλα εν δυνάμει είναι εμπορεύσιμα αγαθά και μπορούν να εισαχθούν στα χρηματιστήρια αξιών. Μια ακραία μορφή τέτοιας εμπορικής αποτίμησης είναι και το φυσικό περιβάλλον.Θυμάμαι, έναν διευθύνοντα σύμβουλο (θα με συγχωρέσετε πάει καιρός από τότε και δεν συγκράτησα ποιας εταιρίας) να αναφέρει ότι η προστασία του περιβάλλοντος μπορεί να ανατεθεί στις εταιρίες που θα έχουν αγοράσει μετοχές από την μετοχοποίηση του.
Πχ ένα ποτάμι ή
ένα δάσος μπορεί με κάποια κριτήρια να αποτιμηθεί ως εμπορική αξία και να πωληθεί από το δημόσιο μέσω χρηματιστηρίου σε μετόχους οι οποίοι θα έχουν κάθε καπιταλιστικό συμφέρον να το “διαφυλάξουν” γιατί έτσι προστατεύουν την επένδυσή τους. Και μόνο η ανάλυση αυτής της σκέψης μου προκαλούσε, πριν μερικά χρόνια, μια ενστικτώδη αντίδραση άρνησης δεδομένου ότι δεν πίστευα ότι υπήρχαν τέτοια μυαλά που να σκέφτονται με αυτούς τους όρους για το φυσικό περιβάλλον.
Κι ύστερα ήρθε ο οδοστρωτήρας των μνημονίων…
Σήμερα, καλοκαίρι του 2014 έχουν έρθει στα θερινά τμήματα της βουλής νομοσχέδια κατ εντολής των οικονομικών ελίτ που οδηγούν στο ξεπούλημα φυσικού πλούτου της χώρας σε ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Οι ακραιφνείς νεοφιλελέρες του είδους όπως πχ ο δημοσιογράφος-τραπεζίτης-σύμβουλος εφοπλιστή, Παπαδημητρίου, περιπαιχτικά υπερασπίζεται αυτά τα ξεπουλήματα αναφέροντας ότι “οι επενδυτές δεν θα πάρουν τις παραλίες και θα φύγουν από τη χώρα”. Δεν θέλει να πει ο κυνικός προπαγανδιστής ότι αυτό ακριβώς είναι το χειρότερα, ότιοι παραλίες που θα πωληθούν στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο θα πάψουν να είναι δημόσια προσβάσιμες αλλά θα αποτελούν αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης από τον επενδυτή. Και ξέρουμε καλά σε αυτή τη χώρα πόσο σέβεται και προστατεύει το περιβάλλον ο καπιταλιστήςΜια ματιά στο δάσος της Χαλκιδικής, στις παραλίες της Αττικής που έχουν εισιτήριο, κτλ θα πείσει ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης είναι αναπόφευκτες και μη αναστρέψιμες.
Και η εξαπάτηση δεν σταματά εδώ. Η νέα πολιτική ηγεσία των μπάτσων και λοιπών δυνάμεων κρατικής προστασίας προπαγανδίζει με σκοπό τη δημιουργία προσωπικού προφίλ την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Την ίδια ώρα ο υπουργός μπατσοκρατίας Κικίλιαςείναι έτοιμος να στηρίξει όλα τα νομοσχέδια που ξεπουλούν φυσικό πλούτο της χώρας σε οικονομικά συμφέροντα. Εντελώς τυχαία είναι σταίδια οικονομικά συμφέροντα που στέκονται δίπλα ως φίλοι του πρωθυπουργού του, όπως ο λαθρέμπορος πετρελαίου Μελισσανίδης που έχει οργανώσει έναν οπαδικό στρατό χουλιγκάνων και καταλαμβάνει με τη βία τη Ν. Φιλαδέλφεια, τρομοκρατεί πολίτες που αντιστέκονται στην παραχώρηση του άλσους της περιοχής τους για ανέγερση γηπέδου συμφερόντων Μελισσανίδη και τραυματίζει αγωνιστές που δεν συναινούν στα επιχειρηματικά σχέδιά του.
Το φυσικό περιβάλλον η μεγάλη μπίζνα του κεφαλαίου
Έχει φανεί από καιρό η τάση του επιχειρηματικού κεφαλαίου και στην Ελλάδα να προσανατολιστεί στην εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος προκειμένου να ανοίξει νέα εμπορικά πεδία επιχειρηματικότητας και αύξησης της κερδοφορίας του. Από τις ανεμογεννήτριες που κατασκευάζονται με δημόσια χρήμα από ΕΣΠΑ (βλ. επιχορήγηση 83 εκατομμυρίων ευρώ σε επιχειρηματίες για ανεμογεννήτριες για ΕΞΙ θέσεις εργασίας ) μέχρι τα αποθέματα πλουτοπαραγωγικών πηγών, από τα ορυκτά που εκμεταλλεύονται πολυεθνικές σε συνεργασία με το Μπόμπολα (Σκουριές) μέχρι επιχειρηματικά σχέδια για ξενοδοχεία και τουριστικές επιχειρήσεις μέσα σε δάση.
Ποτέ άλλοτε οι αντιστάσεις της κοινωνίας δεν ήταν πιο ευνοϊκές για το κεφάλαιο, με την επέλαση της ιδεολογίας της κυριαρχίας για την“πάση θυσία ανάπτυξη” αλλά και την απροβλημάτιστη συνεργασία του πολιτικού προσωπικού της διαπλοκής με τα επιχειρηματικάσυμφέροντα. Στο κέντρο αυτής της ιστορίας μπαίνει και η διάσπαση της ΔΕΗ σε μια μικρή ΔΕΗ που θα πωληθεί μαζί με φράγματα,ορυχεία, εργοστάσια παραγωγής ενέργειας. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα των Ελλήνων ολιγαρχών που ανταγωνίζονται για την αγορά της μικρής ΔΕΗ, που θα ξεπουλήσει το πολιτικό προσωπικό των κομμάτων που έχουν αρπάξει τα άπειρα μαύρα από τους ολιγάρχες, είναι ο Μυτιληναίος, Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας και Περιστέρης.
Σε αυτή τη φάση, φαίνεται ότι η προάσπιση των δημόσιων αγαθών και του φυσικού περιβάλλοντος περνάει στις αντιστάσεις της κοινωνίας.Αν η κοινωνία αποδεχθεί ότι το νερό που πίνει, το δάσος που απολαμβάνει, η παραλία και η θάλασσα που κάνει μπάνιο, κτλ κτλ αποτελούν αντικείμενα καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, τότε η μετοχοποίησή τους είναι μπροστά και ο απόλυτος έλεγχος κάθε πτυχής της ζωής είναι πλέον μια πραγματικότητα.
ΠΗΓΗ: http://freenet2004.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου